اتیمولوژی سریکا و حریر
پارسی دری:سره:sara: ابریشم،حریر.
معرب: سرق.
پارسیگ:saragēn: ابریشمی (متون مانوی).
سنجش با انگلیسی: silk
کسانی شَعر را عربی به معنی مو را ریشهٔ نام شَعر به معنی ابریشم، دانسته اند. ولی خود سَره فارسی به معنی ابریشم می تواند از سرَئو اوستایی به معنی زیبا و یا سرج سنسکریت به معنی رشته های دراز باشد. در داستان آرگناودها ظاهراً از پشم زرین منظور ابریشم است که هر دو مفهوم سامی و ایرانی در آن جمع هستند. سرئو اوستایی به سنسکریت شری است که صورت اصلی شعر عربی به معنی ابریشم و نام سریکای چین (محل رشتۀ زیبا) به نظر می رسد.
स्रज् f. sraj series
श्री f. shri beauty
सरु adj. saru fine
रेखा f. rekhA (rAk) series
حتی واژهٔ حریر هم علی القاعده می تواند از واژهٔ هندوایرانی هئورو-راک (هَرو-رَک) یعنی رشتهٔ برخوردار از رسایی و زیبایی و کمال اخذ شده باشد:
सर्व adj. sarva (hauru) whole
रेखा f. rekhA (rAk) series
حریر می تواند ترکیب هری-رگ باشد. یعنی رشتۀ سبز رنگ و زیبا.