خدایان دریاها

شمار خدایان دریا و آب در اساطیر یونان و روم به هشت تن می رسد:

پوزئیدون (نپتون)

فرمانروا و خداوندگار دریا(دریای مدیترانه) و دریای آرام(دریای اوکسین که اکنون دریای سیاه نام دارد)البته رودخانه های زیرزمینی نیز به او تعلق داشت.

که خدایی تیتانی بود،بر رودخانه ای به نام اوسه آن حکم میراند که بزرگ بود و زمین را دور می زد.تتیس که او نیز تیتان بود ،همسر او بود.اوسه آنید ها که پریان دریایی ساکن این رودخانه بزرگ بودند،دختران آن دو بودند و خدایان همه رودهای دنیا پسرانشان.

پونتوس

که دریای ژرف معنی می دهد پسر مادر زمین و پدر نرئوس یا نروس بود.او از خدایان دریایی بود که به حرمتی که می دید سزاوار نبود. 

نرئوس (نروس)

«پیرمرد دریا» نیز خوانده می شوند و به نوشته هزیود”خدایی مورد اعتماد و نجیب است که عادلانه می اندیشد و افکار دوستانه در سر دارد و هیچ وقت دروغ نمی گوید.” دوریس،دختر اوسه آن همسر او بود .آنها پنجاه دختر داشتند که همه پریان یا حوریان دریایی بودند و به واسطه نام پدرشان آنها را “نرئید” می نامیدند،یکی از آنان،به نام تتیس مادر آکلیس(آشیل)بود.آمفیترید،همسر پوزئیدون،یکی از آن دختران بود.

تریتون

شیپورچی دریا بود.شیپورش یک گوش ماهی خیلی بزرگ بود.او پسر پوزئیدون و آمفیترید بود.

پروتئوس

زمانی او را پسر پوزئیدون دانسته اند و زمانی ملازم و همنشین وی .او هم از قدرت پیشگویی برخوردار بود و هم از قدرت تغییر شکل در هر زمان که اراده می کرد

نایادها

نایادها پریان یا نیمف هایی بودند که در شهر ها و چشمه ها می زیستند.

لوکوتئا (لوکوته)

لوکوتئا و پسرش پالمون که زمانی انسان بودند ،مثل گلوکوس به خداوندان آب بدل شدند،امّا این سه خداوند از اهمّیّت چندانی برخوردار نبودند.