مطابقت نام گیه مرتن (انسان میرا، کیومرث) و سیامکَ/سامک (همسان) با گیلگامش و قرینه اش انکیدو

सम adj. sama same

نظر به فراوانی تندیسهای باستانی پیدا شده گیلگامش و گاو-مرد (انکیدو) در ایران، به نظر می رسد بخش اول پیشدادیان منشأ بومی و بابلی داشته باشند:

مطابق اساطیر کهن ایرانی کیومرث (گیه مرتن) و گاو نخستین در سمت راست و چپ رود دائیتی آفریده شدند. گیلگامش نیز انسان میرا است بعد از مرگ قرینه اش گاو-انسان انکیدو به دنبال گیاه جاودانگی بر می آید به مشرق و مغرب عالم و ظلمات می رود و سرانجام ماری گیاه جاودانگی وی را می رباید و او در این سفر ناکام مانده و گرفتار مرگ میگردد. گیه مرتن در هیئت مشیه و مشیانه (انسان میرا) نیز در رابطه با گیاه زندگی است:

نام گیلگامش/بیلگامس را در سومری به معنی «خویشاوند یک قهرمان است»، گرفته اند. به نظر می رسد در بابل معنی «قهرمان یک خویش/نظیر دارد»، از آن مستفاد میشده است و این معنی ذوالقرنین در مفهوم دارای قرینه است. می دانیم که انکیدو دوست و قرینهٔ گیلگامش بوده است و آنها در تصاویر شاخدار مجسم نشده اند. بنابراین از دو معنی صاحب قرینه و صاحب دو شاخ معنی اولی اصالت داشته و قدیمی تر است:

Gilgamesh/Bilgames:

“the kinsman is a hero”.

ولی در ادامهٔ شجره نامهٔ پیشدادیان نام فرواک (واعظ) فرزند سامک/سیامک و اولاد سه گانهٔ وی (هوشنگ، تهمورث، جمشید) با تارگیتای پارالاتهای سکایی (پدر واعظ پیشدادی) و اولاد وی (لیپوکسائیس، آرپوکسائیس، کولاکسائیس) همخوانی دارند:

प्रवाक m. pravAka proclaimer

tar: father

गीत n. gita song