جزایر پولینزی و میکرونزی، حدود ۵۰۰۰ مایل از اوقیانوس آرام را در اشغال دارند. اگرچه می‌توان نشانه‌هایی از عناصر مشترک کهن را با اشتراکاتی به نسبت‌های مختلف در این جزایر یافت، جزایر گوناگون و گروه‌های جزیره‌ای، روش‌های گوناگون فرهنگی خاص خود را، به طور متمایز پروراندند. پولینزی صرف‌نظر از وسعت بیشتر، زیادترین تشابه فرهنگی را عرضه می‌دارد. بدون تردید، سکونت و اسکان روزافزون در بیشتر نواحی پولینزی، و انزوای هر چه بیشتر مناطق مرکزی اوقیانوسی این جزیره، از عوامل عمده این تأثیر به شمار می‌روند. با وجود این، حتی در پولینزی نیز تنوع‌های موضوعی، چه از نظر ساختار اجتماعی به لحاظ فرهنگی، به طور کلی، و چه در اسطوره، اغماض‌پذیر نیستند. در گروه جزیره‌ها، و حتی در جزایر منفرد، چندین تعریف مختلف از یک اسطوره به چشم می‌خورد. بنابراین، واضح است که اسطوره‌های عرضه شده در این‌جا را، نمی‌توان به تمام میکرونزی یا پولینزی، تعمیم داد و هر دو می‌بایستی به تنهایی مورد بررسی قرار گیرند. آن‌ها بدین لحاظ انتخاب شده‌اند که موضوعی کلی را در گستره‌ای وسیع باز می‌نمایند، یا، استنتاج نکاتی مهم در زمینه فرهنگی را، موجب می‌شود.
|
نیاکان و سکونت‌گاه وجود ارتباط دقیق میان مردم میکرونزی و پولینزی هنوز به درستی، روشن نیست. زبان آن‌ها از ریشه مشترک زبان‌های مالایا و پولینزی است. میکرونزی اختلافات فرهنگی بسیاری را عرضه می‌دارد، که حاکی از نفوذ احتمالی ملانزی، فیلیپین و اندونزی است و اصل نیایی پولینزی در میکرونزی رشد کرد. اما گروهی بر این باورند که این امر، بیشتر در ملانزی صورت گرفته است. مسیر مهاجرت آغازین نامشخص و نامعلوم است. تاریخ اسکان آغازین عبارت است از: ۱. حرکت مردم آئوسترونزی زبان موجود در منطقه جنوب چین در میکرونزی غربی ۳۵۰۰-۲۵۰۰ پیش از میلاد. ۲. سفر با قایق از غرب به میکرونزی مرکزی و شرقی حدود ۲۰۰۰ پیش از میلاد. ۳. ایجاد کوچ‌نشین‌های پیشا ـ پولینزیایی در تونگا ۱۲۰۰ پیش از میلاد در ساموآ، قبل از ۸۰۰ پیش از میلاد. ۴. گسترش فرهنگ پولینزی در غرب، سپس، انجام سفرهای بسیاری به مرکز پولینزی در مارکوئساس، ۱۵۰ پیش از میلاد. ۵. گسترش فرهنگ پولینزیایی در شرق، به عنوان مثال در هاوایی ۱۰۰ میلادی، جزایر شرقی، ۴۵۰ میلادی، زلاندنو ۸۰۰ میلادی. فردیناند ماژلان در ۱۵۲۱ میلادی گوآم را که در میکرونزی غربی بود، کشف کرد. اسپانیا نخستین قدرت مستعمراتی در میکرونزی به شمار می‌رفت و این امر به توسط آلمان، ژاپن، آمریکا و انگلستان در جزایر (ژیلبرت) دنبال شد. نفوذ عمده اروپا در پولینزی، در قرن ۱۸ آغاز شد. در قرن نوزدهم، فعالیت‌هایی همچون صید نهنگ، بازرگانی و تبلیغات مذهبی در منطقه گسترش یافت. فرانسه و انگلیس بزرگ‌ترین کوچ‌نشین را در آن‌جا ایجاد کردند. |
منبع:ریچارد کاوندیش،اسطوره شناسی:دایره‌المعارف مصوّر اساطیر و ادیان مشهور جهان، ترجمه‌ی رقیّه بهزادی، تهران،نشر علم،چاپ اوّل،۱۳۸۷