در تورات به قومی غیر سامی دارای سمبل عقاب که زبانشان نسبت به دیگر زبانهای منطقه بیگانه بوده سخن گفته شده است. این قوم در اوستا به صورت سائینی (قوم منسوب به عقاب) و نزد استرابون به صورت سوئنس در قفقاز جنوبی یاد شده که به نظر می رسد قوم ارامنه بوده باشد که نیای اساطیری خود را های‍ک (هاو-ک، عقاب) می نامیدند و در عهد تدوین تورات در سمت شمال بین النهرین ح‍کومت مقتدری را تشکیل داده بودند:
در تورات، کتاب تثنیه، باب ۲۸، آیه ۹ تا آخر می گوید: «و خداوند از دور یعنی از اقصای زمین امتی را که مثل عقاب میپرد، بر تو خواهد آورد
امتی که زبانش را نخواهی فهمید
امتی مهیب صــورت که طرف پیران را نگاه دارد
و بر جوانان ترحم ننماید».
در تورات نام ارامنه به صورت توگرمه (ارامنه نیرومند) به همراه اشکناز (پرستندگان بزان کوهی، سکاها) و ریفات (کشندگان، مارپرستان، کیمریان) یاد شده است.
تصویر مردان مسلح پر عقاب بر کلاهخود بر ی‍ک سنگ نگاره آشوری و تصویر تیگران بزرگ پادشاه ارمنستان در آغاز عهد رومیها با نقش دو عقاب بر تاج.