نامهای سه جشن بزرگ ایران باستان در تلمود

در تلمود بابلی نام سه جشن ایرانی به ترتیب موتردی (مَهو-سرذی= جشن بهاری سال)، تور-یَسکی (جشن سکائیه، تیرگان) و مُهَرِنکی (میهرنه-کی= مهرگان کوچک) آمده است. ولی در تلمود اورشلیم نام مُهَرِن (مهرگان، مهرگان بزرگ، مهرگان خاصه) نیز که پنج روز بعد از مهرگان کوچک (مهرگان عامه) بزرگ برگزار میشده است، قید شده است. از آنجا که نوروز نیز به همان ترتیب عامه و خاصه داشته است، لذا سر نام و جای مُهَرِن و ارتباط آن با مهرگان یا نوروز بحث کرده اند. ولی در عهد پیش از اسلام نوروز با جشن زگموگ (آغاز سال بابلی) که به خدایان مَردوک و تموز اختصاص داشته، مطابق میشده و کمتر از جشن مهرگان بومی و اصیل به شمار می رفته است، لذا چنانکه از خود نام مُهَرِنه (میهرنه، منسوب به ایزد مهر) بر می آید، منظور از آن مهرگان خاصه (مهرگان بزرگ) بوده است.

मह m. maha festival of spring
शरदा f. zaradA year
उज्जेष adj. ujjeSa victorious
मित्रिन् adj. mitrin friendly