معنی نام کاتوزیان
نام کاتوزیان شاهنامه به صورت کاتهو-زی از ریشۀ اوستایی کاتهه (تاوان گزاردن، توزیدن) یعنی آنها که زندگی شان همراه تاوان گزاردن و ادا کردن عبادت یا کا-توزی یعنی دوستدار تاوان دادن گناهان است:
ز هر پیشه در انجمن گرد کرد/بدین اندرون سال پنجاه خورد
گروهی که کاتوزیان خوانیش/به رسم پرستندگان خوانیش
جدا کردشان از میان گروه/پرستنده را جایگه کرد کوه
بدان تا پرستش بود کارشان/ نوان پیش روشن جهاندارشان
نامهای سه گروه دیگر، در شاهنامه نیساری (نیزه وران)، نسودی (شخم زنندگان) و اهنوخوشی (اهتوخوشی، پیشه وران) آمده است.