در رابطه با حمل شدن آتش فرنبغ (کعبه زرتشت) به کاریان:
مطابق ابن فقیه همدانی در البلدان: «آتش جمشید که همان آذرخره (آذرفرنبغ) است، در خوارزم (زمین گود، منظور آتشکده ابراهیم) بود». «انوشیروان آن را به کاریان آورد. چون عرب حکومت یافت و مجوسیان بیم کردند که آن را خاموش کنند، دو بخش کردند. بخشی را در کاریان داشتند و بخشی را به فسا بردند و گفتند اگر یکی فرومیرد دیگری بماند».
آتشکده آذرخرّاد شاهنامه (آتش خورنه آفریدگار) که نامش به همراه آذرگشنسب و آذربرزین مهر یاد گردیده است مترادف و نام دیگر آتشکده آذرفرنبغ (کعبه زرتشت، آتشکدۀ ابراهیم) در نقش رستم بوده است که به احتمال زیاد آتش آن در عهد انوشیروان به آتشکده کاریان منتقل شده بوده است: چون در مورد آتش آذرفرنبغ گفته شده است که آن ظاهراً در کاریان لارستان قرار داشته‌است. عنوان شده که این آتش ابتدا در خوارزم (به معنی واقع در جای گود، منظور کعبه زرتشت در نقش رستم) بوده و سپس آتش آن به کاریان فارس برده شده‌است. برخی انتقال آن به کاریان فارس را مربوط به دورهٔ گشتاسب و برخی مربوط به زمان خسرو یکم انوشیروان می‌دانند. آتشکده کاریان در جنوب ایران در سر راه لار به سیراف قرار داشته و امروز نیز بقایای آتشکده‌ای عظیم در آنجا وجود دارد. در کتیبه‌ای که در آن آتشکده وجود دارد، نوشته‌شده که سی هزار دینار برای آنجا هزینه شده‌است.