نام تبرستان به معنی سرزمین دارندۀ توتم بُز به نظر می رسد

Roham Banidarban

بز دیو موجود افسانه ای ایران در مازندران

در بخش هایی از مازندران باوری افسانه ای وجود دارد مبنی بر وجود موجود افسانه ای به نام «بزدیو». بزدیوها به صورت قبیله ای و گروهی زندگی می کنند و دارای نظام زن سالار هستند. گفته می شود که دانای قبیله بعد از مرگ به درخت کهنسالی تبدیل می شود.

از کامنت های این مطلب:

Hossein Mahmoudi Asl

خیلی جالب بود… “توتم” اقوام سکایی غالبا بز و قوچ بوده… فکرم درگیر ارتباط میان مردم مازنی و سکایی شد…جالب است که در بعضی عشایر جنوب البرز شرقی هم به بز نر میگویند “شکی” که میتواند مربوط به “سکی” یا “سکا” باشد…

Javad Mofrad

معادل اوستایی سکا یعنی تور هم در قفقاز نوعی بزکوهی است که اهلی شده است. احتمالاً نام پدر اساطیری سکاها یعنی تارگیتای به معنی پدر- گیاه است همان که در ایران گیومرث (گیاه مرد) شده است. ماساگتهای سئورومتی-سکایی در سمت دریاچه آرال سنت مادر سالاری داشته اند.

استرابون خود تپوری ها (تبریها) را طوری توصیف کرده که دارای سنت مادر سالاری به نظر می رسند. چه بنا به خبر استرابون: “مردان و زنان تپوری یعنی همان طبری ها خود را آرایش عجیبی می نمودند. مردان موبلند و جامه های سیاه و زنان مو کوتاه و سفید جامه بودند. هرکس که بهترین گواهی نامه را برای خود به دست می آورد با هر کس که می خواست ازدواج میکرد.” بنا به هرودوت تائورهای شمال دریای سیاه (که نامشان شباهتی به نام تپوری دارد) پرستندۀ الهه ای به نام ایفی ژن بوده اند. کاسپی ها و کادوسی ها در سنت گرامی داشتن سگان مشترک بوده اند. سگ برای دفاع در سرزمینهای جنگلی و پر وحوش لازم بوده است. خود نام تپوری/تبری می تواند به معنی بُز سرور باشد:

तभ m. tabha he-goat, राज m rAja sovereign

.هیئت تپوری می تواند از تبهه-پوری یعنی اولاد بُز اخذ شده باشد