مأخذ اصلی نام لُر

مسلّم به نظر می رسد نام الوار (درخت، چوب، تخته) خاستگاه این نام بوده است که این خود بر گرفته از اورورا (درخت، گیاه) در اوستا است که در پهلوی می توانست اُلوار تلفظ گردد و در عهد اعراب آن را صورت جمع واژۀ مفروض لُر گمان کرده اند. پس نامهای اوروۀ پر چراگاه (جای پر گیاه و مرتع) در اوستا و سین گیان نقشه های بطلمیوسی (سرزمین گیاهان و مراتع) و سرزمین مارافی های پارسی (سرزمین مردم مراتع) به جای نام لرستان می باشند.