ریشۀ هندوایرانی واژۀ تاریخ

واژۀ تاریخ را که در شاهنامه آمده و در قرآن نیامده است، در اوستایی و سنسکریت می توان به صورت تار-ایخ به معنی ثبت گذر [زمان] گرفت.

तारयति{तॄ} verb caus. tArayati[tRR] save

ईखति{ईख्} verb ikhati[ikh] go