ارتباط نامهای آن-شار، آش-شور و اهورا مزدا (آسورا مزدا) و یهوه و الله
نام خدای سومری آن-شار را به معنی تمامی آسمان در نظر گرفته اند و گروهی آن را مأخذ نام آش-شور و آسورا (اهورا) دانسته اند.
نام خدای ملی آشوریان آش-شور را می توان به اکدی به معنی آفریدگار موجودات زنده شمار آورد. صورت آشور این نام را به عبری به معنی خندان (ضحّاک) گرفته اند.
با توجه به نام آش-شور (خالق موجودات زنده)، جزء اهو-را (آسو-را) در نام اهورامزدا را می توان به معنی آفریدگار دانست. جزء مزدا در نام اهورا مزدا را می توان بزرگ، شاد و دانا معنی نمود چون که او هر سهٔ این صفات را داراست. صورتهای آش-شور و آشور را به عبری معانی ممنوع و شاد و خندان می دهند که اولی مترادف آ-سورَ (بی تصویر) در سنسکریت و نیز یهوه در عبری (جاودانی دارای نام ممنوعه) است و الله (آن که دیده نمیشود) در عربی است. از این رو است که فردوسی بابل (کنگ دژ هودجش، دارای دژ گرداگرد نیک نشان) و بیت المقدس را در هم آمیخته و آنجا را مقرّ ضحّاک (آشّور، مردوک دارای اژدهای موشهوشو) شمرده است:
بر آن باد پایان با آفرین
به آب اندرون غرقه کردند زین
به خشکی رسیدند سر کینه جوی
به بیت‌المقدس نهادند روی
که بر پهلوانی زبان راندند
همی کنگ دژهودجش خواندند
به تازی کنون خانهٔ پاک دان
برآورده ایوان ضحاک دان