ریشهٔ واژهٔ عشق
ختنی:isa: آرزو.
سنجش با عشق: ishka*
ریشه باستانی: vas/ish
در سنسکریت این کلمه بیشتر به واژهٔ عشق شبیه است:
आचके verb Achake {AkA} love.
अचति verb achati {ach} tend.
جالب است که در اینجا ریشهٔ این واژهٔ سنسکریتی را آکا (دوست داشتن) گرفته اند که در اوستایی کا است. و جزء اول آن می تواند همان اَچ (تمایل) سنسکریت یا ایش اوستایی یعنی آرزو و خواهش کردن باشد که همریشه به نظر می رسند. در مجموع یعنی آرزو مند و خواهان دوست داشتن .در اوستایی هم ریشۀ واژۀ سنسکریتی آ-چَکه (بسیار آرزویش را داشتن) به صورت چَگ (آرزو کردن) در صفحه ۴۹۴ فرهنگ لغات اوستایی احسان بهرامی وجود دارد . چغیدن (مشتاقانه خواستن) از این ریشه در فارسی باقی مانده است و حرف اضافی “آ” در سنسکریت علامت شدت و فزونی است و حرف چ علی القاعده در زبان فارسی به ش تبدیل شده است: چلتوک = شلتوک، چوپان = شبان.