احتمال ایرانی بودن واژۀ ناسور (زخم نا علاج)

ترکیب محتمل آن ناو-سور اوستایی یعنی زخم اساسی است:

ناو، ناف، ناب اشکال یک کلمه اند. ناو به شکل نو در نام نوبهار (معبد اساسی) در بلخ به کار رفته است. سور در اوستایی و سنسکریت به معنی بریدگی و برندگی است. به اشکال شور و سور در زبانهای ایرانی به معنی شمشیر و نیزه و سلاح به کار رفته است. شمشیر در واقع شم- شیر/شور است یعنی سلاح آبدیده.

سور در زبانهای ژرمن نیز به معنی زخم است.