ریشۀ هندوایرانی واژۀ تاریخواژۀ تاریخ را که در شاهنامه آمده و در قرآن نیامده است، در اوستایی و سنسکریت می توان به صورت تار-ایخ به معنی ثبت گذر [زمان] گرفت.तारयति{तॄ} verb caus. tArayati[tRR] saveईखति{ईख्} verb ikhati[ikh] go