مطابقت گئوبروه با گاوبرمایه اساطیری

گئوبروه (اوگبارو، گوبریاس، نگهبان گله) یاور کوروش، مطابق گاوبرمایه اساطیری یاور فریدون (دوست منش، هخامنشی) است. پیداست که نام گئوبروه می توانست به صورت گاوبرمه (گاوبرمایه) تلفظ گردد. وجود جزء گئو (گاو) در نام گئوبروه سبب گردیده است که گئوبروه در اساطیر ملی به صورت گاو برمایه ظاهر گردد. حرف «و‌» در جزء بروه علی القاعده به «م» در برمه (برمایه) تبدیل شده است. نظیر پسوند وند= مند.

گئوبروه یا اوگبارو (Ug-ba-ru)، حاکم (پهاتو، paḫātu)، از سرزمین گوتیام (یعنی قسمت غربی ماد و شمال شرقی آسور در کوهستان زاگرس) و دستیار ارشد نظامی کوروش بزرگ بود. به عنوان فرمانده ارتش مادی-پارسی کوروش، گوبریاس بابل را بدون جنگ، مطابق با «سال‌شمار نبونئید» در ۱۲ اکتبر ۵۳۹ پ. م (۱۶ اُم ماه Tašrītu) فتح کرد. بعد از ورود موفقیت‌آمیزش به شهر، در ۲۹ اکتبر (۳ اُم ماه Araḫsamnu)، کوروش او را به سمت فرماندار بابل منصوب کرد، که خود گوبریاس (در اینجا با تلفظ متفات Gu-ba-ru خوانده می‌شود)، چند نفر را به عنوان افسران منطقه‌ای در بابل منصوب کرد. از این‌رو، به نظر می‌رسد که او اولین ایرانی بود که فرماندار بابل شد. با این‌وجود، او مدت کوتاهی بعد، در ۱۱ اُم ماه Araḫsamnu همان سال (یعنی ۶ نوامبر ۵۳۹ پ. م)، یا به گفته ویلیام شا (William H. Shea)، در سال بعدترش (یعنی ۲۷ اکتبر ۵۳۸ پ. م) در گذشت.