نامهای داریوش و جاماسب مترادف هستند
نامهای داریوش (شوهر پارمیس دختر بردیه) و جاماسب (شوهر پوروچیستا دختر گائوماته بردیه/سپیتاک سپیتمان) در معنی دارای اسب و مهار و رام کنندهٔ اسب به هم می رسند. مطابق اسطوره ای که هرودوت در بارهٔ به پادشاهی رسیدن داریوش ذکر کرده، مهتر اسب داریوش با آموزش به اسب داریوش، داریوش را به پادشاهی می رساند:
مطابق گفته هرودوت، “مدتی بعد هفت ترور کننده گائوماته بردیه گرد هم آمدند تا پادشاهی از میان خودشان برگزینند. اُتانس که خواستار حکومت هفت نفری بود پس از مخالفت دیگر اعضا گفت: «نه بر کسی حکومت میکنم و نه بر زیر حکومت کسی میروم»، اعضاء نیز به خاطر کمک های او درخواستش را پذیرفتند و شش سردار قرار گذاشتند که برای تعیین پاشاه سپیده دم گرد هم آیند و اسب هرکس زودتر شیهه کشید او پادشاه شود. داریوش مسئله را با مهتر اسبش «اویبارس» در میان گذاشت و اویبارس گفت: «نگران هیچ مباش که صبح پادشاه خواهی شد» سپس اسب را به همراه مادیانی در یک اصطبل بست و نزدیکی سحر او را به مکانی دیگر برد و خوابانید سپیده دم که داریوش بر سر قرار رفت، اسب به یاد خاطره ی شبه گذشته افتاد و شیهه کشید. در همین وقت ابر برقی زد و آسمان غرید و این گونه داریوش بر تخت پادشاهی تکیه زد.”
धर adj. dhara possessing
वसु n. vasu (vahu) horse
याम(अम) m. yAma(Yama) restraint
अश्व m. asva horse
प्रमित adj. pramita understood
Pouruchista: full of knowledge
داریوش (داریه وهوش) معانی دارای نیکی و دارای ثروت و دارای اسب را می داده است. این اسطوره و نام جاماسب معنی سومی را اراده می کنند.
در مورد جاماسب از خانوادهٔ گشتاسب گفتنی است، منابع دورهٔ ساسانی جاماسب را [همانند داریوش] نابود کنندهٔ قهرمان دین زرتشتی اسفندیار (سپنتداته گائوماته) آورده اند. نام سیکایا اواواتیش (سکاوند هرسین، محل ترور شدن سپنتداته گائوماته) با سکستان (سیستان، زابلستان) مشتبه شده است.