مطابقت نام و نشان شیطان با سِت مصریان

منابع مصری کهن نام ایزد صحرا، سِت (معادل اَرّای بابلیان و اهریمن ایرانیان) را هرج و مرج ویرانگری و دشمنی معنی کرده اند و این معنی نام او را با شیطان عبری و عربی مرتبط می سازد:

کلمهٔ عبری שָּטָן (شاطان) یک عبارت کلی به معنای «متهم‌کننده» یا «دشمن» است که در سراسر تنخ (مجموعهٔ متون مقدس یهودیان) در کنار موجودات فراطبیعی، به انسان‌ها نیز گفته شده‌است و در فعلی به معنای «مخالفت کردن» ریشه دارد.

در عربی هم کلمهٔ «شیطان» از ماده «شطن» گرفته شده و «شاطن» به معنى «خبیث و پست» آمده است و «شیطان» به موجود سرکش و متمرّد اطلاق مى شود.

در این رابطه همچنین عنوان کاهنان عیلامی منفور مردم بین النهرین یعنی شاتان هم قابل توجه است.