احتمال ایرانی بودن نام بُلبُل
نظر به واژه های اوستایی وُئورو (وُل، بُل، گسترده) و وَئیری (هم آهنگی، باب دل) و اصطلاح وورُ و وور رُ فارسی (پی در پی) واژۀ بلبل به معنی “دارندۀ صدای بسیار هماهنگ” بیان دیگر همان هزار دستان است و کلمۀ عربی ولوله (که شکل ایرانی دیگر آن غلغله است) معرب از آن به نظر می رسد:
مطابق لغت نامۀ دهخدا: “وور و وور. [ وو رُ / وورْ رُ ] (ق) (در تداول) متصل . پیاپی . پی درپی . پشت سرهم . یک ریز. یک بند.
ولوله. [ وَل ْ وَ ل َ / وِل ْ وِ ل ِ ] (از ع ، اِ) جوش و خروش. (غیاث اللغات). شور و آشوب و غوغا. (برهان) (غیاث اللغات). بانگ و فریاد. (غیاث اللغات) (صراح اللغه):
خوشا نبید غارجی با دوستان یکدله
گیتی به آرام اندرون مجلس به بانگ و ولوله.”
نام اوستایی زَئیری وَئیری را در این رابطه می توان دارای سخن هماهنگ و باب دل زرین معنی نمود که با معنی زرتوشتره (از همه خشنود سخن تر) همخوانی دارد.
گفتنی است کلمۀ دستان در نام هزار دستان به معنی سرود و آواز است و با داستان (دات-اِست-ان= سرگذشت نامه، منسوب به نگهداشت سرنوشت) متفاوت است.