وجه اشتقاق محتمل ارتشتار
غالباً فرض بر این است که این واژه از کلمهٔ مرکب اوستایی رَثَ-ایشترَ (ایستنده بر ارابه) گرفته شده است. ولی نظر به واژه های اوستایی اَرِدوش (تبه کاری و آدم‌کشی) و تَر (شکست دادن) می توان به آن معنی شکست دهندهٔ تبه کاران و آدمکشان قائل شد. که این معنی کِرِساسپَ در ترکیب کِرِسا (راهزن، دشمن) و سپَ (در هم شکستن) نیز هست. غالباً کِرِساسپَ را به صورت کِرِس-اَسپَ به معنی دون کیشوتی دارندهٔ اسب لاغر گرفته اند.
رث-ایشتر (ایستنده بر ارابه) تنها در مورد عده قلیلی از سپاه صدق میکرده است. چه بسا ایستنده بر ارابه که ارتشی نبوده اند. ولی شکست دهنده دشمن معنی فراگیری برای سپاه (از ریشه سپَ= در هم شکننده و شکست دهنده) و مترادف بهتر و کاملتر آن است.