درباره “بررسی نظام فکری و اخلاق جمعی ملل در اسطوره ها
چکیده،پیشگفتار و پیشینه ی تحقیق
مردم باستان دیدگاه‌های مختلفی نسبت به زنان داشتند. برخی آنان را سرور مردان و مقدّس و برخی دیگر مردان را بلای جان آنان و بی ارزش می‌دانستند تا جایی که دختران خود را زنده به گور می‌کردند. در ایران باستان به خاطر احترام خاصّی که برای مادران قایل بودند، زنان و دختران را گرامی‌داشته ، حقوق آن‌ها را رعایت می‌کردند. حتّی در بعضی موارد احترام و تقدیس موجود نسبت به آن‌ها، در مورد مردان وجود نداشت. در ایران، از اوایل دوره‌ی نوسنگی تا ۳۰۰۰سال پیش نظام “مادرتباری” و “مادرسالاری” حاکم بوده است. در دوران “مادها” زنان در کنار مردان در شوراها شرکت می‌کردند و در دوران هخامنشی زنان همپا و همتای مردان در امور مختلف فعّالیّت می‌کردند و دستمزد آنان تفاوتی با مردان نداشت. در این دوره زنان از مرخّصی زایمان استفاده می‌کردند و گاهی از مزایای شغل نیمه وقت نیز برخوردار بودند. این امر با ظهور زرتشت نیز ادامه پیدا کرد[۱]. در گات‌ها زن از مقام والایی برخوردار است :دختر زیبا نماد ایزد ارت، ایزد بانوی پاکی‌ها و آزادگی‌هاست که برای خانواده سعادت می‌آورد[۲]. این اقتدار تا دوره‌ی اشکانی نیز وجود دارد امّا در افزوده‌هایی مانند بندهش و “ارداویراف نامه” نکته‌های موهنی به زنان اطلاق می‌شود. در دوره‌ی ساسانیان اعمالی که برای زنان جرم شناخته می‌شد شش برابر مردان است. این تحوّل در اواسط دوران ساسانیان اتّفاق می‌افتد[۳] .
[۱] همان، صص۴۶۶-۴۶۷
[۲] همان، ص۱۴۲
[۳] همان، صص۴۶۵-۴۶۷
مترجم و دانشجوی تصویرسازی هستم
درس اساطیر باستانی از نوشته های شما بهره بردم
با تشکر فراوان
افسانه