آفرینش و داوری نهایی در اساطیر چین (بنوادا-21)

«در چین باستان اساطیر عموماً کمتر مورد عنایت بود(و این بدان دلیل بود که پاسداران سنت‌های کهن دل مشغولی‌های دیگری داشتند و به چگونگی تکوین جهان کمتر توجّه داشتند)در این زمینه، آفرینش انسان از اهمّیّت بیشتری برخوردار بود»[۱]پان گو از تخمی که نماد یانگ و یین است، هستی می‌یابد . او هر روز سه متر رشد می‌کند و با رشد خود آسمان و زمین را از هم دور می‌کند. این عمل هجده هزار سال به طول می‌انجامد تا این که پان گو می‌میرد و همه‌ی موجودات و عناصر طبیعت ، از جسد او پدیدار می‌شوند. پدیدآمدن جهان از اجزای مرده‌ی یک خدا یا هیولا، در اساطیر بسیاری از کشورهای جهان قابل مشاهده است . شاید علّت آن شباهت اجزای طبیعت با اعضای بدن انسان باشد. برای مثال شباهت رودها به رگ و اقیانوس ها به قلب و … . در بسیاری از کشورهای جهان ، مردم معتقد به آفرینش همه چیز از کائوس یا بی نظمی بوده‌اند. در اساطیر چین این تغییر و تحوّل (پیدایش نظم از بی نظمی)حاصل همکاری “هو” و “شو”، خدایان دریاهای شمال و جنوب است که “هون دون” (بی نظمی)را نظم می‌بخشند . در واقع او را که مظهر بی نظمی ‌است، نابود می‌کنند و جهان را از جسد او پدید می‌آورند[۲]. در اسطوره‌ای دیگر دیدیم که نو-گوا انسان‌ها را از گل زرد آفریده است.

در اساطیر چین جهان از سه بخش تشکیل شده است:۱-آسمان و جایگاه خدایان ۲-روی زمین که جایگاه زندگی انسان‌هاست۳-دنیای زیرین. انسان پس از مرگ و داوری ، اگر واجد شرایط باشد ، آزاد است که یکی از این سه بخش را مأوای خود سازد. انسان‌های نیک رفتار پس از داوری رهسپار بهشت “کون-لون” می‌شوند و در باغ‌های زیبای آنجا که در قلّه‌ی کوهی قرار دارد، به جاودانگی دست می‌یابند«جاودانگان با خوردن هلوی بی مرگی تولّد دیگر باره‌ی خود را نیز جشن می‌گیرند و نامیرایی آنان نیز از خوردن چنین هلویی است»[۳] دوزخ نیز مانند آسمان دارای دیوان سالاری خاصّی است و در آن‌جا مجرمان در حدّ گناه خود کیفر می‌بینند. آن‌جا دارای مراتب و جایگاه‌های مختلفی است که گناهکاران با توجّه به نوع گناهشان در یکی از آن‌ها جای می‌گیرند«”چی-لین” موجود افسانه‌ای، نماد عدالت “گائو-یائو”، خطای نادانان را می‌بخشود و خطاکاران حقیقی را با شاخ خود تنبیه می‌کرد. »[۴] تفکیک این چنینی نیکوکاران و گناهکاران ، و پاداش و مجازات‌ آن‌ها در اساطیر کشور ها کم‌نظیر است.