مطابقت نام کوتیان (مادهای بودین) با لک ها
منطقه ای که لک ها در آن ساکن هستند در عهد باستان مسکن بودینان مادی اعقاب کوتیان بوده است و نامهای کوتی و بودی در زبانهای هندوایرانی کهن معنی منسوبین به توتم سگ را می داده اند و دکتر سکندر امان اللهی بهاروند معتقد است “ایل سگوند از باجلانهای لک تبار هستند”. احتمال زیاد دارد خود نام باجلان (باجولون) از نام قبیلۀ مادی بودی (بوذی، بوجی، دارای شامه قوی، سگ) بعلاوه لاوان (افتخار کردن) گرفته شده باشد در مجموع یعنی فخر کنندگان به سگ، لذا خود نام لک می تواند از تبدیل عمدی واژۀ ملالت بار سگ عاید شده باشد.
مطابق لغت نامۀ دهخدا «س» گاه به «ل» بدل شود:
سج = لچ (رخسار):
چون برفتم سوی کعبه بهر حج
لچ به سنگ سود سودم زر دسچ
लक m. laka forehead
ولی اگر نام کوتی را به لفظ سنسکریتی آن به معنی درخت و بودی را به معنی مربوط به بوته و لک را صورتی از همان لِک بختیاری به معنی شاخۀ درخت بگیریم در این صورت این تصویر جام کاسی ضمیمه شده مربوط به کوتی در مقام ایزد قبیله ای کوتیان خواهد بود.