به زبان لاتین به آنها پارکای می گویند و از اهمیت برخوردار بودند اما معلوم نبود که در زمین یا در افلاک،در چه جایی می زیسته اند، به قول هزیود آنها خدایانی بودند که صفات نیک وبد را به آدمیان میدادند
یعنی فطرت انسان را رقم میزدند.آنها سه تن بودند:کلوتوی ریسنده، که نخ یا رشته زندگی را می ریسید و دومی، لاکزیس یا بخشنده سرنوشت بود که سرنوشت هر انسان را معین می کرد و سومی آتروپولس بود که هیچوقت دلرحم نبود و متیچی هراس انگیز را با خود حمل میکرد و با آن هنگام مرگ رشته یا نخ زندگی را قطع می کرد.