احتمال ایرانی بودن واژهٔ اذان
در متون مانوی واژهٔ پارتی هَژان به معنی آهنگ و نوا آمده است که می تواند مأخذ واژهٔ اذان باشد که در قاموس قرآن موجود نیست و آن به نظر می رسد یادگار سلمان فارسی باشد که طبق حدیثی در رابطه با اذان است:
“سلمان فارسی در عصر پیامبر در اذان و اقامه بعد از گواهی به یکتایی خدا و رسالت پیامبر(ص) به ولایت امیرمؤمنان علی(ع) نیز شهادت می داد. یکی از اصحاب به محضر رسول خدا(ص) رسید و عرض کرد: ای رسول خدا، امروز موضوعی را شنیدم که قبلا نشنیده بودم. پیامبر فرمود: آن موضوع چیست؟ او عرض کرد: سلمان اذان می گفت. شنیدم او بعد از گواهی به یکتایی خدا و رسالت پیامبر به ولایت علی گواهی داد (این ماجرا بعد از حجه الوداع پس از ماجرای غدیر رخ داد). پیامبر فرمود: سمعتم خیرا؛ چیز خوبی شنیده اید.”