مطابقت هاروت و ماروت با تموز و مردوک

هاروت (زیبای در بند و محافظت شده) و ماروت (کشندۀ در بند و محافظت شده) مطابق تموز زیبا و مردوک (امّر/مر-دَئوک: بسیار کشنده) می باشند چرا که در فرهنگ بابلی متأخر معتقد بوده اند که انشار (خدای تمامی آسمانها) که با آشّور (خندان، ضحاک) مطابقت داده میشود، مردوک (اژی دهاک ماردوش، ماروت) را در زیر زمین بابل در بند نموده است که در جشن آکیتو (نوروز) آزاد گشته است. جشن آکیتو سوای مردوک به تموز (ایزد زیبای بهاری زیر زمینی، هاروت) اختصاص داشته است یعنی مسافران از جهان زیرین برگشته آکیتو (نوروز) همان ماروت (مردوک) و هاروت (تموز) بوده اند که در روایات ایرانی با امشاسپندان مرداد و خرداد و در سنتهای ایرانی با میر نوروزی و هاجی فیروز (مبارک منصور) جایگزین شده اند:

हार adj. hAra delightful , ऊत adj. Uta protected. उत adj. uta sewn

मार adj. mAra killing, ऊत adj. Uta protected. उत adj. uta sewn

بعداً جزء اوتَ صرفاً به معنی دوخته و بسته شده آن گرفته شده و ایشان را فرشتگان به بند کشیدۀ آویزان در چاه بابل به شمار آورده اند.

معنی دلپذیر و زیبای هاروت در اساطیر پای الهۀ زیبایی زهره را نیز در رابطه با وی و ماروت به میان کشیده است.