معنی سُرَگه و سورَتکده
سُرَگه و سورَتکده به معنی بتخانه بوده اند:
सुर m. sura image of deity [idol]
सुरता f. suratA godhead
سُرَگه به معنی بتخانه در این بیت دقیقی در شاهنامه به کار رفته است:
بتان، از سُرَگه، همیسوختند؛ به جایِ بت، آذر بر افروختند
نیمۀ شرقی فلات ایران در رابطه با فرهنگ هند سُرَگه و سورَتکده داشته اند.