معنی بَج و بَخ و نَج
مقدسی در احسن التقاسیم (ص ۳۹۸ چاپ اروپا) گفته است که در قزوین جیّد (خوب) را نج میگویند. مرحوم دکتر خانلری که این را در کتاب تاریخ زبان فارسی (ص ۲۸۹، جلد اول از دورهٔ سهجلدی) نقل کرده حدس زده است که صورت درست “بخ” (بَه، خوب) باشد.
دیگر کسانی آن را با بَج (بهج، خوب) سنجیده اند. خود نَج تلخیص واژهٔ نغز به نظر می رسد.