ریشهٔ واژه های سِتم و شَته ستهم پهلوی (ستم) می تواند از سِته-اَم یعنی ستیز خطرناک و نیرومند اخذ شده باشد. شته در سنسکریت به معنی شرور و آسیب رسان و آفت است: शठ adj. shaTha wicked