ریشهٔ نام زبان کوهی و عنوان کوهیار طبری ها
عناوین زبان کوهی و کوهیار طبری ها از معنی نام طبرستان (کوهستان) عاید شده است:
گای لسترنج در کتاب «جغرافیای تاریخ سرزمین خلافت شرقی» مینویسد: «کلمهٔ طبر در زبان بومی مردم مازندران به معنای کوه و تپه است، بنابراین طبرستان به معنی ناحیه مرتفع و کوهستانی است.»
امّا در مورد نام تپوریان:
واژهٔ تپه – رئه tapa-rae در زبانهای پیش از اسلام به معنی تپهٔ با شکوه (کوه) بوده است. مرعشی هم متوجه این معنی بوده است. ولی نام قوم تپوری می تواند نام توتمی باشد که در عهد ساسانی به معنی کوهستانی گرفته میشده است.
در افسانه های مازندرانی از بُزدیو صحبت شده که می تواند اشاره به توتم بُز طبریها باشد:
तभ m. tabha he-goat
र adj. ra possessing
र adj. ra possessing
واژهٔ تپوری بعید است که با تبر (تُپور روسی) ربط داشته باشد چون هرودوت از البسه و سلاح کاسپیان چنین یاد کرده است: “کاسپیان اَرخالقی داشتند از پوست بُز، تیر و کمانی از نی و قمه ای.”