ریشهٔ اوستایی و سنسکریتی واژه های اَسه و آسر (کشتزار)

برخی واژهٔ اَسه در لغت نامهٔ دهخدا و دیگر لغت نامه های فارسی به معنی کشتزار را دساتیری و ساختگی انگاشته اند ولی آن به صورت اَس (افشاندن) و اَسنگه (علی القاعده اَسه، دشت) در فرهنگ لغات اوستایی گواه دارد. شکل آسر آن هم در سنسکریت به معنی [محل] افشاندن موجود است:

अस्यति{अस्} verb 4 asyati[as] throw

अस्र adj. asra throwing

طبق لغت نامهٔ دهخدا: “آسه. [س َ / س ِ] (اِ) زمین که برای کشت آماده کرده باشند. آبَسته:

چو ابر کف شه تقاطر نماید

زر از آسه ٔ طَمْع سائل بروید.

منجیک.

و این کلمه را آسر نیز ضبط کرده اند با همین شاهد، و ظاهراً آسه صحیح است.”

این سؤال پیش می آید که آیا این واژهٔ اَسه (دشت، کشتزار) با نام قارهٔ آسیا پیوند دارد یا نه؟

ولی نام قارهٔ آسیا، آسُّوهٔ هتیتی و همچنین نام خدایان اسکاندیناوی آسه ها می توانند از آئوس aus (درخشیدن) در زبانهای هندواروپایی اخذ شده باشند. چون نام یونانی آسیای صغیر یعنی آناتولی نیز به معنی سمت بر آمدن نور و خورشید است.

अशा asA in the light of