جشن مهرگان دومین جشن بزرگ ایران کهن پس از نوروز و بازمانده اروزگاری است که مهرگان آغاز سال ایرانیان و جشن نیم سرده در پیوند با ایزد مهر بود.نزد هخامنشیان مهر از مقام والایی برخوردار بود و در مهر ماه جشن مهرگان را در تخت جمشید با شکوه بسیار برپا می کردند و آوندگاهن هدایا از سراسر امپراتوری هخامنشی در همین هنگام هدایای خود را به تخت جمشید می آوردند.
جشن مهرگان از روز شانزدهم مهر آغاز و شش روز به طول می انجامید و در روز ۲۱ مهر به پایان می رسید.روز آغاز جشن رامهرگان عامه و روز۲۱ مهر را مهرگان خاصه می نامیدند و در روزگار ساسانیان بر این باور بودند که اهورهمزدا یاقوت را در روز نوروز و زبرجد را در روز مهرگان بیافرید و بدین باور بود که فریدون بر اژی دهاک(ضحاک) غلبه کرد.
درود بر تو
تنها آرزویم بیداری نوادگان
پدرمان(کوروش کبیر) است
همین و بس
پوزش من را بپذیرید کوروش بزرگ
بجای کبیر از واژه بزرگ استفاده کنیم
تنها ارزویم این است که همه به اصل خود برگردیم و همه بتوانیم زندگی پر از مهر مانند جشنی مهرگانی داشته باشیم.
سلام
درود بر همه ایرانیان
ما همواره جشنهای ایران باستان را در کلانشهر هخامنشی تموکن برگزار می کنیم. هر ماه یک جشن مربوط به همان ماه – ولی جشن عید نوروز را همگانی برگزار می کنیم. از سراسر استان و نقاط نزدیک به استان میان به روستای ما:درودگاه ( تموکن )
آدرس : استان بوشهر – روستای باستانی درودگاه- کاخ هخامنشی تموکن.
عید نوروز درخدمت تمامی ایرانیان هستیم.
زمان مراسم یکی از روزهای آغازین نوروز – بین یکم تا پنجم
پاینده باشید .
بدورد
دوست دارم به صورت ابرانی زندگی کنم . دوست دارم به صورت ایرانی اصیل جشنهای ایرانی بر پا کنم . دوست دارم همه به صورت پارسی اصیل سخن بگویند .دوست دارم …………………….
به امید چنین روزی برای همه ایرانیان
ما با متحدشدن پیروز می شویم اشتباه نکن این شعار نیست
با سپاس از شما درست است بجای واژه مهرگان <>ومهرگان <>که هر دو تازیست وریشه در فرهنگ عرب دارد ازواژه مهرگان ملی ومهرگان ویژه بکار گیریم
این که بخوایم لغات عربی رو از زبان پارسی حذف کنیم خیلی سخته یابهتره بگیم غیر ممکنه ولی برای زنده کردن فرهنگ ایرانی خیلی کار ها میشه کرد که اونم کار مانیست و کار مسولین کشوره که متاسفانه اونا هم مثل ما بیخیالن.
امیدوارم روزی تمام پارسیان با یکدیگر متحد شوند و ایران را دوباره بسازند .
امیدوارم .
با سلام
امروزه کوروش ها وداریوش های زیادی داریم فقط کسی نیست آنان را (واجوره)پیداکند.
به امید آن روز که وازه های عربی از زبان پارسی حذف شدا و پارسی دوباره زنده شود وبرای این کار باید اول از خودمان شروع کنیم. به امید ان روز
چرا ما ایرانیان که دم ازاستفاده نکردن واژگان عبری(همان عربی کنونی) در جملات می زنیم اینقدر از نامهای عبری استفاده می کنیم مگر نامهایی مانند:کوروش،داریوش،خشایار،اردشیر،آرمان،آناهیتا،پرنیان و از این غیر کم داریم ما نامهای زیبا واصیل ایرانی ازاین قبیل زیاد داریم پس بیایید ازاین پس این کار راکنیم
البته بعضی از اسامی عربی با اسلام عجین شده است. پس در یک کشور اسلامی نمی توان این اسامی را “بیگانه” نامید.
ریشه ملّی و ریشه دینی دو پایه شخصیت فرهنگی هر کس را می سازند.
این نامردیه که فردوسی ۳۰سال برای زبان پارسی خون دل خورد الان ما عربی گفتگو کنیم!درود بر اون ایرانی که حاضره روزه سکوت بگیره اما به زبان بیگانه گفتگو نکنه!!!!!!!!پارسی باشیم!پارسی گفتگو کنیم!پارسی بمیریم!!!!!!!!
شیوع بعضی کلمات در زبان ما که ریشه عربی دارن دلیل نمیشه که ما داریم عربی صحبت می کنیم. (الآن یه عرب حرفهای ما رو نمی فهمه ولی ما عربی رو خوب می فهمیم)
در زمان فردوسی شاید خیلی از لغات عربی هنوز لغت بیگانه بودن امّا در طول این ۱۰۰۰ سال کاملاً با گوشت و پوست فارسی آمیخته شدن. ۹۹ درصد گنجینه های ادبی فارسی ما به همین زبانی سات که شما بیگانه اش میخوانید.
خواهش بنده این است که از افراط و تفریط بپرهیزید و حرفهای احساسی نزنید.