اساطیر آسمان – نجوم باستان

زن برزنجیر یا اِمرَاهٔ المُسَلسَله یا مِرآهٔ المسلسله نام یکی از پیکرهای آسمانی در آسمان نیمکره شمالی است که بزرگ ترین کهکشان همسایه به راه کاهکشان در آن دیده می شود. معمولاً در کتاب ها آن کهکشان را نیز به همین نام می نامند.
قدر ظاهری سرهٔالفرس پرنورترین ستاره این صورت فلکی، ۲/۱ است. در دسته بندی ستارگان بایر (آلفا) – امراهٔ المسلسله نامیده شده است آنچه در این قسمت آسمان شایان توجه بسیار است شیئ است که نام علمی آن NGC۲۲۴ است و در نزدیکی (نو) امراهٔ المسلسله جای دارد. به چشم برهنه به صورت ستاره ابر مانندی از قدر پنجم می آید به سرشت واقعی آن فقط با کمک تلسکوپی نیرومند می توان پی برد. M۳۱ کهکشانی است کاملاً شبیه به کهکشان ما این کهکشان از میلیاردها ستاره تشکیل شده و اندکی از کهکشان ما بزرگ تر است دورترین شیی است در فضا که با چشم برهنه می توان دید. نوری که کهکشان بزرگ زن در زنجیر را ترک کند پس از سفری ۲،۰۰۰،۰۰۰ ساله در فضا به ما می رسد.
● اساطیر
نام اروپایی این پیکر آسمانی یعنی آندرومدا، در اساطیر یونانی نام زنی بوده است که پرساوش (پرسئوس) پهلوان عاشق وی بوده است و در بند اژدهایی در در ساحلی در حبشه با زنجیر زندانی بود. پرساوش با کشتن اژدهای مزبور وی را آزاد می کند و آن دو ازدواج می کنند. از ایشان فرزندانی پدید می آید از جمله پرسس. بنابراین افسانه ها پرسس نیای پارسیان (ایرانیان) است.
آندرومدا دختر زیبای سِفِئوس (قیفاووس) و کاسیوپیه «(ذات الکرسی) پریان را از خودخواهی بیش از اندازه اش به خشم آورد. نپتون، برای تنبیه وی، او را به صخره ای در کناره دریا زنجیر کرد تا شکار اژدهایی دریایی شود که در آن هنگام ساحل دریا را عرصه تاخت و تاز خود کرده بود درست در همان لحظه ای که اژدها به اندرومدا حمله آورده بود، پرسه ئوس (برساووش) با جادو غول را به سنگ بدل کرد و آندرومدا را نجات داد.
صورت فلکی شیر در ایران باستان
شاید هر کدام از شما این نقش رو ببینید فکر کنید که این تصویر نزاع بین شیر و گاو را نشان می دهد
اما هیچ نزاعی در کار نیست !
شاید اینجوری برای شما بیشتر ثابت بشود که پادشاهان زمان هخامنشی انسان های صلح جویی بودن که حتی نمیخواستن در آثاری که از خودشان به جا می گذارند نشانی از خشونت دیده شود .
این صلح دوستی قبلا هم با منشور ازادی کورش که همه دنیا با آن آشنا هستند ، ثابت شده بود .
اگر در این تصویر دقت زیادی بکنید یا زمانی که به تخت جمشید رفتید ، از نزدیک نگاه کنید می بینید که هیچ اثری از چنگال های شیر نیست ؛ یعنی اینکه شیر اصلا قصد حمله به گاو را ندارد مگر شیر بدون چنگال هم حمله می کند ؟؟
بلکه این تصویر بیانگر رفتن برج گاو و آمدن برج اسد می باشد و این زمان با اوایل بهار و فروردین ماه در ایران مصادف می باشد به همین دلیل برج اسد نشانه بهار و نوروز در ایران باستان بوده و این نقش نیز در پارسه مربوط به آمدن صورت فلکی شیر در اوایل فروردین می باشد

You might also like
2 Comments
  1. ر says

    روز سه شنبه ۱۶ اسفند ۹۰

    ساعت ۱۴-۱۶

    پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

    دکتر مهشید میرفخرایی

    ادبیات در ایران باستان:

    ادبیات اندرزی و دینکرد ششم

  2. Astro says

    کلا دری وری نوشتی
    اسفند ماه برج حوته و فروردین حمل
    چه ربطی به گاو و شیر داره دکتر؟!

Reply To Astro
Cancel Reply

Your email address will not be published.