ریشۀ واژه ی “آدینه” چیست؟

بسم الله الرحمان الرحیم
پناه به خدای همه
ایرانی ها یک خدا داشتن که آن هم میگفتن مال همه

بنده خدا چه ربطی به زرتشت دارد؟
آدینه یا جمعه یا روز هفتم هفته یا روز پایانی هفته از تمام تاریخ ایران تا به حال که لطف خدای مهربان همه ۱۴۰۰سال مهر آخرین پیامبر که سنت است و مهر اربابان مهربانی علی(ع) و فرزندان علی(ع) (فرزندان پیامبر(ص)) آمده به کشوری که یگانه پرست بودند

جمعه یا آدینه مال زرتشت نبوده
یهود آمدند مسیح آمدند هرچه از خداوند مهربان بیشتر آمد ایرانیان همان پذیرفتن همانند حضرت محمد مصطفی(ص) خاتم پیامبران خدای متعال همه

و درتمام ادیان روز هفتم هفته آدینه جمعه
روز پایانی هفته دسته بندی هفته (که ریشه از اینجا داره از موقع زمان تابه حالا و تاپایان(انشاءالله) همیشه مردم ایران ما روز جمعه(آدینه) روز خداوند[ازجهت عبادت خاص برای خدای یگانه ] میدانستن
چه یهودی شدند چه مسیحی شدند چه مسلمان(مسلمان یعنی تمام خداپرستی گذشته ،چطور میگید دوست عزیز زرتشتی ها فلان و…) و البته دین زرتشتی هم یگانه پرست هستند و باورکنید که بسیار دیده ام از ادیان دیگر که مهر پیامبر خدا(ص)و علی(ع) و فرزندانش را دریافته اند

مسلمان باشد به حج و تمام تصویر های مخصوصی پس معرفت جان کجاست چه بسیار انسان هایی شایسته که حجاب (پوشش و دلشون) رو بخاطر فهم ریشه ایرانی بودن و اصلا خداوند فطرت انسان قرارداده با وجودتر از دیگران دارند
و معیار دین دلیل اصلی نباشه وقتی که خداپرست واقعی خود او را خالقش را دریابد
انشاءالله همه چه گمران چه مورد غضب گرفتگان چه دوراز خدا شده ها دور از خدا مانده ها (به خاطر ظلم واستکبارجهانی که جز جهلی که شیطان وعده بر نابودی انسان ها داده بودنیست که خدا نشناخته (خالقی دارم را نفهمند) زندگی بسیاری از آدم ها بگذرد )

وقتی شما از تصویر مسلمان استفاده کردید من بسیار ناراحت شدم
جمله ی کهن هست که میگه
هرچی درخت پربارتر افتاده تر
مسلمان که به مسیر و راه دست یابی به اوج معرفت دست یافته چطور بگه فلان نوع خداپرستی (آن هم یگانه پرستی) باید منسوخ میشد

وقتی من میگم که مسلمانم باید بنده ی خالص خدا باشم که خداوند همه را نادان از وجودخویش که مستعد بدی و سیاهی آفرید ولی فطرتی بر شناخت خودش و راه پاکی و درست (صراط المستقیم) در وجود همه قرار داد
مسلمان که معتقدترین خداپرست هاست ازیادنبرده ذره ذره معرفت آمدن ها که حالا بگوید من پایان تمام معرفت هام و بقیه هیچ

مسلمان واقعی کم نیست دلم های همه آدم ها تحت فشار این دنیای ظاهرسازتر هرموقع دیگری سست شده
و مسلمان میگویند من راه را یافتم
اگر یک نفر خداپرست یگانه پرست خدای همه است پس او هم راه را یافته
خدایا معرفت بیشتر بهش بده
که غم کم معرفتی نگیردش
((چقدر تفاوت هست )

پس شما از قصد خراب کردن این حرف را زدید

خب چه آدم بد (قصد بد)یا چه آدم خوب(ولی اشتباه کرده ای باشید)
ندارم قدرتی به جز خواستن ندارم در تمام به جز اینکه بگویم : در پناه خالقتان باشید. انشاءالله
(چه زیباترین هستند مردمم که اول خدا(سلام(نام خداوند) گویند) و آخر حافظت با خدا(خداحفظ)
با خدا آغاز و با خدا پایان دهند.

خداحافظ همه .

یک نکته مهم و البته سخت باور برای معتقدین به زرتشت وجود دارد، و آن این هست که زرتشتیگری را متقدم بر اسلام می دانند و معتقدند قبل از اسلام زاده شده، آنها چند دلیل دارند! یک کلمه مجوس و دین مجوس را که در اسلام و سفر مجوسان در انجیل هست را سریعا و بدون دلیل معادل زرتشتی می انگارند، اما این تصاحب و تبدیل را فقط بر اساس چند نوشته پس از اسلام که عموماً کار شعوبیه و شعوبیه گری بود معتبر می دانند. مانند همین عمل هم امروز رایج است فردی که عقاید و اهداف خاصی دارد با استناد به همان مطالب شعوبیه موضوعی را ابتدا تشکیک می کند و سپس دیگران آنرا حکم معتبر می کنند.
همین موضوع در مورد منابع زرتشتیگری هست در مقاله بالا هم دقیقا همان بیراهه رفتن را حکم نویسنده می کند، سانسکریت و دین هندیان را به اوستا و زرتشت پیوند می زنند، سانسکریت از عقاید هندوان بود و هست، حتی یافتن ریشه کلمات و پیوند آن با زرتشتی دلیلی بر اعتبار زرتشت نیست. دیگر اینکه، هیچ دلیلی بر زرتشت و دینی به این شکل در ایران و جغرافیای آن وجود ندارد حتی در خارج از آن، به همین دلیل هست که از کردان در سوریه تا ترکان و تاجیکان در تاجیکستان او را زاده شهر خود و متوفای آن می دانند، در ایران اصفهانی ها، آذربایجانی ها ، لرها و لرهای بختیاری، کردها، شمالیها، مشهدی ها، سیستانیها و … او را زاده منطقه خود می دانند، وفات و تولد او معلوم نیست، حتی گاثها ( به اشتباه گاتها می گویند) هم نامشخص و دوره ای معین ندارند و بدتر بهانه می آورند که ساسانیان و اشکانیان اختلاف داشتند و تحریف شد. در دوره هخامنشیان که اصلا حرفی از زرتشت نیست. اما در هند گروه کوچکی بودند و هستند که نام پارسی ( آواره) دارند. در دوران قاجار و رضاشاه، مأموران ریپورترچی های کمپانی هند شرقی مانند جمشید جی ریپورترچی تعداد اندکی از آنها را به نقاط دور و خالی از سکنه یزد و کرمان و … آوردند تا مستندی باشند بر وجود زرتشتیان ایران.
نتیجه اینکه جدل بر سر الفاظ و نسبت آنها به زرتشت و زرتشتیان که هنوز موهوم هستند و فقط با چسباندن آنها به مجوس خطاست، استناد به سانسکریت راه بجایی بجز هند نمی برد، و ظهور زرتشتیگری و رواج آن پس از اسلام بود و البته قبولاندن اینکه متقدم تر از مسیحیت و اسلام هست تا هر چه تقلب و جعل سازی و دزدی از ادیان دیگر و چسباندن آن به زرتشتیگری هست توجیه و باور پذیر باشد اما دم خروس را همان عقاید هندی و سانسکریت سریعا آنرا آشکار می کند. ذهن شکل گرفته از این دروغ سازی ها به سختی می تواند خود را از نوساخته بودن زرتشت رها کند و حقیقت را درک کند. بدتر اینکه نه حتی خود زرتشتیان که هزاران غیر زرتشتی در داخل بدلیل ساختن هویت و یا کسب نان و قدرت و یا اسم در ادامه شعوبیگری می کوشند و هزاران غیر ایرانی در خارج راه کمپانی هند شرقی را می پویند.
پیوند کلمات بی ریشه و من در آوردی در یک دوره که چند شاعر هم آنرا برای تزیین شعر بکار برده اند دلیلی بر مدعا نیست، حتی اگر در گوشه‌ای از دنیا مثلاً بلخ کلمه ای بکار می برده اند دلیل بر این نیست که آنرا عمومی بدانیم، مگر اینکه بپذیریم زبان فارسی دری زبانی بیگانه بوده که در بلخ و تخار رایج بوده و سپس بدلیل حضور ترکان و منشیان تخاری و شاعران بلخی و دو زبانه بودن ترکان، با زور ترکان و قلم بلخ و تخاری یان بجای زبان بومیان و زبان بین المللی عربی ( بدلیل ندانستن زبان عربی و بومیان توسط بلخی ها و تخاریان) در ایران رواج یافت. از آن پس از شرق به غرب گسترش یافت و هنوز هم در حال تکوین هست اما موفق نبوده چون شمال و غرب و جنوب ایران هنوز به زبان فارسی دری چون زادگاه آن صحبت نمی کنند

بالاخره آدینه یعنی چی و از نظر ریشه شناسی زبانی چه میشود؟