معنی نام اَوِستا در زبان لاتین

معنی نام اَوِستا در زبان لاتین

نظر به واژۀ ترکی ده ده قورقود (پدر آتش مقدس یا پدر تقدیس آتش) که نزد اوتیان اران (پرستندگان الهۀ اجاق خانوادگی اران)، شاخه جنوبی مردم آتش پرست خزر، رایج بوده است و نام کتاب اوستاگونۀ ایشان است، می توان حدس زد که نام اوستا در زبان لاتین به صورت آوِ-اِستا یا آوِ-وِستا به معنی تقدیس الهۀ آتش گرفته میشده است.

شکل ظاهری نام اوستا بیش از آنکه به اپستاک (پایه و بنیاد و متن اصلی) شبیه باشد به اَوِ-اِستای لاتین شبیه است. هومر هم از اَوِ- ِاستا به عنوان سرودهای مربوط الهه آتش یاد کرده است. کاتولیک ها بر قیاس با آن سرود دینی به نام اَوِ-ماریا ساخته اند.

Homeric Hymn 29, To Hestia (Estia, Vesta) is another invocation for the goddess and to Hermes:
“Hestia, in the high dwellings of all, both deathless gods and men who walk on earth, you have gained an everlasting abode and highest honour: glorious is your portion and your right. For without you mortals hold no banquet, — where one does not duly pour sweet wine in offering to Hestia both first and last. And you, slayer of Argus, Son of Zeus and Maia, messenger of the blessed gods, bearer of the golden rod, giver of good, be favourable and help us, you and Hestia, the worshipful and dear. Come and dwell in this glorious house in friendship together; for you two, well knowing the noble actions of men, aid on their wisdom and their strength. Hail (ava), Daughter of Cronos, and you also, Hermes, bearer of the golden rod! Now I will remember you and another song also.