ریشۀ احتمالی واژۀ هندواروپایی دختر (daughter)
واژۀ دختر را در سنسکریت می توان به معنی شیر دهنده (دارای شیر) گرفت:
दुग्ध n. dugdha(-ra): (to give) milk
دوشیزه فارسی را هم در رابطه آن می توان به همین معنی دارندۀ شیردهی گرفت:
ईश adj. iza owning
در مقابل آن، پسر (payas-ar= برخوردار از نطفه) یا همان پوت-رَ سنسکریت مترادف با واژۀ هندواروپایی سون به معنی دارای تخمه و نطفۀ رشد و بقای نسل است:
Old English sunu “son, descendant,” from Proto-Germanic *sunus (source also of Old Saxon and Old Frisian sunu, Old Norse sonr, Danish søn, Swedish son, Middle Dutch sone, Dutch zoon, Old High German sunu, German Sohn, Gothic sunus “son”). The Germanic words are from PIE *su(e)-nu- “son” (source also of Sanskrit sunus, Greek huios, Avestan hunush, Armenian ustr, Lithuanian sūnus, Old Church Slavonic synu, Russian and Polish syn “son”), a derived noun from root *seue- (1) “to give birth” (source also of Sanskrit sauti “gives birth,” Old Irish suth “birth, offspring”).