ریشهٔ واژه های بُرز و بالا و بلند
واژهٔ بُرز بی شبهه از ریشهٔ بَرِز (بالا، والا) و بَرِزَئیتی اوستایی است. ولی این نظر که کلمات بالا (والا) و بلند را هم که با اینها ربط داده اند، مشکوک است. نقطه تقاطع را کلمهٔ پهلوی بالاد یافته اند که یاد آور این واژهٔ سنسکریت است:
बृहत् adj. bRhat high
در مقابل کلمات پهلوی بَر و وَر (بالا، والا) و اَپَر به معنی بالایِ که بر گرفته از کلمات اوستایی پَرَ (فرا) و پَرو (بالاتر) هستند، مآخذ کلمهٔ بالا به نظر می رسند و افزوده شدن پسوند دارندگی وَند بدان می تواند موجب پیدایی واژهٔ بلند شده باشد.
در مجموع کلمات فارسی فرا و بالا (والا) از پَرَ اوستایی و فراز از بَرِز اوستایی ساخته شده اند و بالاد پهلوی می تواند نه از بَرِزَ ئیتی بلکه از پَرَ-ئیتی (بالا کشیده شده) حاصل شده باشد.