نظر به پیدا شدن تصویر “ماهی” (محافظ درخت گئوکرن و سمبل ائا/انکی) در تپه میل و شباهت نام روستای قلعه نو در بین شهر ری و ورامین، در کنار تپه میل به گئوکرنو (مربوط به گئوکرن) و نیز با توجه به باقیمانده نیزارهای آنجا که نشانۀ تالاب بزرگ کهنی در آنجا بوده است، می توان تپه میل را معبد گیاه دینی و اساطیری گئوکرن انگاشت. چون در منابع مربوط به اساطیر ایران، آشیان سیمرغ در البرزکوه اسطوره‌ای قرار دارد امّا در آثار زرتشتی دیگر، گفته شده که آشیان و قرارگاه سیمرغ بر فراز درخت شگفت‌انگیز گئوکرن یا درختی در میانهٔ دریای فراخکرد (دریاهای پیرامون ایران)، واقع است. این نشانگر آن است که معبد گئوکرن به نزدیکی البرز کوه بوده است.
اپم نپات اوستایی (ایزد ناف آبها) نیز که خالق انسان و دارای خانۀ مکعبی شکل واقع در گودی (نظیر کعبۀ زرتشت) به شمار می رفته است، مطابق ائا انکی به نظر می رسد.
