به احتمال زیاد هاماکسوبی ها همان سیگینهای تاریخ هرودوت به معنی مردم گردنده در ارابه ها (چیو-گین-ها) باشند، یعنی نیاکان همان زگناره ها (کولیهای اروپایی) که هرودوت می گوید از خویشاوندان مادها بودند و بدانسوی شمال بالکان رسیده بوده و در ارابه هایشان می زیسته اند. در این صورت نام هندوایرانی سیگین شان در یونانی به هاماکسو-بی ترجمه شده بوده است یعنی در ارابه ها زیست کننده ها.
هاماکسوبی ها (ارابهنشینان) همان سیگین ها (نیاکان زگناره ها، کولیهای اروپایی) بوده اند
گفته میشود این مردمان که در زبان یونانی باستان به آنها «هاماکسوبی» گفته میشود، از مردمان ایرانیتبار بودند که در شمال خاوری دریای آزوف، در نزدیکی مردابهای مایوت زندگی میکردند. گفته میشود که اصل آنها از مادها بوده است. محل زندگی آنها در سَلْمستان (قلمرو سلمها یا همان سرمتیها) که خود بخشی از سکاستان بزرگ بود.
ارابهنشینان کوچگرد بودند و بر روی ارابههایی زندگی میکردند که خیمههای چرمین بر روی آنها سوار بود.. در زبان یونانی به آنها هاماکسوبی گفته میشد که از واژه (هاماکسا: گردونه، ارابه) و (بیوس: زینده) ساخته شده و به معنی ارابهنشین است. بطلمیوس میگوید که زیستگاه آنها در امتداد رود ویستولا (لهستان کنونی) بود. (ویکیپدیا)