اتیمولوژی محتمل پاییز
گفته میشود: «واژه پادیز (پادێز pādēz) در پارسی میانه به معنی پاییز بوده که آن را به زمستان یا خرمن مربوط دانسته‌اند. این واژه به چم گردآوری و جمع کردن است که اوستایی آن چنین است: Paitidaeza. احتمالاً به این خاطر به معنای گردآوری و جمع کردن آمده‌است که واپسین فرصت اندوختن آذوقه پیش از فرارسیدن زمستان است یا اینکه واپسین فرصت جمع‌آوری خرمن است، چون آخرین خرمن‌های کشاورزان در پاییز گردآوری میشود.»
ولی آلترناتیو محتمل تر این است که واژۀ پهلوی پادیز را بر گرفته از واژه های اوستایی پَت (افتادن) و تَذَ (آنجا، در آن هنگام) و در مجموع به معنی فصل افتادن [برگ درختان] در نظر بگیریم. واژۀ خزان به صورت اوستایی خَذان (خَدان، منسوب کنده شدن و پایین ریختن) گواه آن است.