ریشهٔ هندوایرانی نهایی واژهٔ یاقوت

گفته شده است، “ریشهٔ نهایی واژهٔ یاقوت از یونانی باستان hyakinthos است که یک بار از عربی به صورت «یاقوت» و یک بار از فارسی میانه به صورت «یاکَند» وارد فارسی شده‌است. خود زبان یونانی این واژه را از یکی از زبان‌های کهن غیر هندواروپایی مدیترانه‌ای به وام گرفته که اصل آن مشخص نیست.”

به نظر می رسد برعکس ریشهٔ نهایی واژه های یاقوت و hyakinthos و یاکند به زبانهای هندوایرانی به واژهٔ یاهیه کند (لائوهه کند، سنگ سرخ) بر میگردد (در تبدیل نظیر بنلاد= بنیاد):

लौह adj. lauha (yauha) red

कान्त m. kAnta stone

ریشۀ واژه سنگ، lithos را در زبان یونانی [leîo[s گرفته اند، لذا در یونانی جزء لائو در لائوهه را به معنی سنگ گرفته و آن را حذف نموده اند.