زروان (آنزو، سیمرغ، مظهر اهورامزدا) خدای بزرگ بومیان کهن فلات ایران بوده است

مطابقت لغوی زروان با سائینی (عقاب، شاهین، آنزو):

द्रावण adj. drAvaNa putting to flight

स m. sa bird

ष m. sha heaven

इन adj. ina mighty

An: heaven

zu: wise storm bird

در باب مطابقت زروان با آنزو گفتنی است:

زروان، خدای دیرین، که پدر اهورمزدا و اهریمن به‌شمار می‌آمد، تنها زمان بی‌کران نبود؛ مانند سیمرغ آنزو (مرغ دانای آسمان) که در منابع سومری صاحب الواح تقدیر خدایان شده بود، مظهر تقدیر و سرنوشت نیز محسوب می‌شد. نام دیگر سومری او یعنی ایم دوگود موشن (مرغ توفان) بوده است. ظاهراً کوه کارنو (شاخ) که مکان آنزو محسوب است همان قلۀ دماوند کوهستان البرز، مکان سیمرغ شاهنامه است.

معلوم میشود که بین واژۀ زروان (زمان) بالدار و سیمرغ (سنه در سنسکریت یعنی قدیمی، زال-عقاب) و آنزو (عقاب آسمانی) ارتباطی اساسی وجود دارد: وجه اشتراک آنان سوای اشتراک در معانی لغوی، خدای زمان و آسمان بودن و بالدار بودن و ایزد تقدیر بودن و موطن شان، فلات ایران است.

خود اهورا مزدا (خدای دانا) نیز مظهری از آنزو (مرغ دانای آسمان) است:

چون استاد پورداود به نقل از اوزبیوس (۳۴۰- ۲۶۳ میلادی) به نقل از فیلوس بیبلوس (۱۳۰- ۸۰ میلادی) از زبان زرتشت میگوید “اهورامزدا (خدای دانا) را سری است مانند شاهین (سئنه، سیمرغ)، نخستین و جاودانی و فناناپذیر است نه از کسی تولد یافته است و… آفرینندۀ کلیۀ چیزهای نیک است”. (جلد اول یشتها، صفحه ۳۹).

بر این اساس اهورامزدا با وارونا (ایزد پوشانندۀ آسمان) در نزد هندوان و اورانوس (ایزد آسمان) در نزد یونانیان مطابقت دارد.