تثلیث خدایان هندوایرانی منشأ بابلی دارند

مطابقت زروان با آنو و آنزو

زروان را به صورت زَئورو-وان می توان به معنی دارندهٔ قدمت و پیری گرفت. ولی آن به صورت زَئورو-ویوان (زَئورو-ویومان) همچنین معنی پیر فلک و آسمان را می داده است که در این معنی وی به آنو (ایزد کهن آسمان سومریان، ملقب به پدر خدایان) و آنزو (سیمرغ دانای آسمان) بومیان کهن فلات ایران می پیوندد:

Zauro:old aged

व्योमन् m. vyoman (Vyuvan) sky

پلاک نقره ای لرستان که مربوط به قرن ششم پیش از میلاد (یا پیش و پس از آن) دانسته اند با تصویر زروان و اهورامزدا و اهریمن؟

اصل بابلی تثلیث خدایان هندی

تثلیث خدایان هندی برهما (خالق جهان)، شیوا (فرخندهٔ ویرانگر)، ویشنو (تسلط یابنده و محافظ) دارای القاب فراوان ، بر گرفته از تثلیث بابلی آنو (خدای آسمان و پدر خدایان) و اِرّا (ویرانگر) و مردوک (کشندهٔ ستمکاران) به نظر می رسند. معادل ایرانی آنها زروان، اهریمن و اهورامزدا هستند. پس در اساس در منشور کوروش، حمایت مردوک از او به معنی حمایت اهورامزدا از کوروش بوده است:

Brahmā (ब्रह्मा, “creator”)

Brahma (ब्रह्म) refers to Derived from bṛḥ meaning ‘expanded’, or ‘great’.

Brahmā (ब्रह्मा) refers to “creator of the material universe who is the presiding deity of the quality of passion”.

शिव m. shiva The Auspicious one, Name of the disintegrating or destroying and reproducing deity (who constitutes the third god of the Hindu Triad).

विष्णु m. viSNu the pervader or sustainer