اتیمولوژی پارس

حدس زده اند که واژهٔ پارد در زبانهای اروپایی به معنی پلنگ از زبانهای ایرانی اخذ شده است. و در زبان اوستایی واژه های پَرِت و پِرِثَ به معنی ستیزه و پرخاش و در زبان سکاها واژهٔ پارس به معنی پلنگ بوده است که از آنها به ترکان رسیده است. پارس کردن سگان نیز به معنی ستیزه و پرخاش کردن آنها بوده است. این معنی ستیزه گر و پرخاشگر در مورد شیر و ببر نیز صادق بوده است. از این روی بوده است که درفش کاویانی را از پوست شیر یا پلنگ حیوان توتمی پارسیان باستان ساخته بوده اند و نام عجم به صورت اجم در عربی به معنی مکان شیر است. دلیل این که نام ناحیه و قوم پارس بدین صورت در اوستا ذکر نگردیده، ناخوشایند بودن نامهای شیر و پلنگ در نزد مغان ماد (تدوین کنندگان اوستا) بوده است. این معنی پارس در سنسکریت نیز گواه دارد:

पृदाकु m. pRdA[ku] tiger or panther

pard (n.1)

archaic form of leopard, c. 1300, parde, from Latin pardus “a male panther,” from Greek pardos “male panther,” from the same source (probably Iranian) as Sanskrit prdaku-s “leopard, tiger, snake,” and Persian palang “panther.”