اتیمولوژی سرمه (سرمق/سرمگ)
این واژه برگرفته از واژهٔ اوستایی سائیری بَئُغَ یعنی زدایندهٔ آشغال و ناپاکی می باشد. حروف «ب» و «غ» در بَئُغَ (زداینده) علی القاعده به «م» و «ک/گ» تبدیل شده اند:
«ب» گاه به «میم » بدل شود:
غژب = غژم. (غیاث).
غزب = غزم. (آنندراج).
«غ» به «ک» بدل شود:
چغوک = چکوک.
زاغ = زاک.
کژاغند = قزاکند.
«غ» بدل «گ» آید:
چغندر = چگندر.
شغا = شگا.
لغام = لگام.