وجه اشتراک نامهای یهودا (ستودهٔ خدا)، استوت ارته (ستوده به پاکی)، فارقلیط (بسیار ستوده) و احمد (ستوده)
این نامها و القاب با وجه اشتراک در معنی، با پیدایی مسیحیت پیدا شده اند که بنیانگذار هستهٔ اولیه آن معلم انقلابی یهود به نام یهودا پسر زیپورایی بود که خواهان آزادی یهود از زیر سلطه روم بود و می گفت که «این شرم آور است که به رومیها خراج دهیم و افزون بر خدا کسی را به سروری خود قبول کنیم.» شاگردان او داستان زندگی وی را با خدایی فینیقی به نام آدونیس (سرور) پسر الهه میّرا (ماریا) در آمیخته و مسیحیت را ساخته اند.
معناى واژهٔ فارقلیط در انجیل
فارقلیط که در زبان یونانى پریکلتوس یا پراقلیقوس گفته مى شود، بسیارى از مسیحیان آن را به معناى تسلّى دهنده یا روح القدس تفسیر کرده اند، ولى جمعى آن را به معناى بسیار ستوده ـ که مطابق با نام احمد است و با آیهٔ ۶ سوره صف که مى گوید: «من بشارت به رسولى مى دهم که بعد از من مى آید و نامش احمد است» کاملا تطبیق مى کند ـ ذکر کرده اند.
آنچه از مطالعه دقیق در ریشه این لغت بر مى آید این است که فارقلیط در اصل کلمهٔ یونانى است، ریشه آن پریقلیتوس به معناى بسیار ستوده بوده که آن را با پراقلیتوس به معناى تسلّى دهنده اشتباه کرده اند.
محمد و سلمان فارسی احمد (بسیار ستوده) را با نام همریشهٔ آن محمد مطابق یافته بوده اند.