معنی نام شهرهای قمشه، فلاورجان، نطنز، اردستان و سمیرُم و نجف آباد اصفهان
نام قمشه (شهرضا) با توجه به سابقهٔ وجود آب انبار در آن مرکب از واژه های قُم (کوم، آب انبار) و شه (شی، جا) به نظر می رسد. نام قمشه در نزهه القلوب حمدالله مستوفی، کُمندان آمده است یعنی محل دارای آب انبار.
فلاورجان از تلخیص نام قدیمی آن یعنی فیروزان (فیروز ور جان، فلُورجان، محل دژ پیروز) پدید آمده است که در کتب جغرافیایی قدیم از آن یاد گردیده است.
نطنز (به لفظ اوستایی نه تنج، نه نیرومند و بزرگ) به همان معنی بلیده (شهر کوچک) است که کتب جغرافیایی قدیم در مورد آن به کار رفته است.
نام اردستان که در کتیبه های آشوری به صورت سرزمین طلا آمده است به معنی محل ثروت است:
अर्थ m. artha wealth
نام سمیرُم می تواند به معنی شهر گسترده باشد:
स्मेर adj. smera expanded
उम m. uma town, city
نام نجف آباد که در عهد حمدالله مستوفی هفشوبه (هفت جوبه/جویه) نامیده میشده است با اضافه شدن دو جوب دیگر تبدیل به «نُه جوب آباد» (نُجف آباد/نَجف آباد) شده است.