معنی گُناباد، وان، اورمیه و واژه های معرّب قصبه و قنات

نظر به واژهٔ فارسی کَن-آو (محل کنده شده برای آب، به آذری قَناو، راه آبه)، همچنین واژه های سنسکریتی گَن/گم (رفتن) و وِنی (نهر، آب جاری) که در پهلوی می توانست به صورت گِنی (گنا) در آید، نام گُناباد می تواند بر گرفته از نام قنات قصبهٔ معروف آن باشد:

ganga(gan/gam): the goer, stream.

वेणी f. veNi stream

نام «قصبهٔ» قنات گناباد هم به صورت گاس-آبه که دقیقاً معنی آپَ-ده (محل آب، آبادی) دارد، معرّب به قصبه شده است که این خود در قاموس قرآن نیامده است. و واژهٔ قنات (کهَناتَ) به معنی جای حفاری شده است:

खनातक adj. khanAta[ka] dug up or unearthed

نام دریاچهٔ وان هم در این رابطه به معنی جای آب (دریاچه) است:

पानीय n. pAniya (van) water

ya: place

نام دریاچهٔ اُرومیه (اورمیه) دریاچهٔ موّاج به نظر می رسد:

ऊर्मि f. Urmi wave

ya: place

معنی نامهای کهن شهر اورمیه یعنی اورمیاته و آر-مائیت:

ऊर्मि f. Urmi wave

जात ppp. jAta (yata) become

ar: become

mait: wave

منطقه دریاچهٔ ارومیه میتانی نشین و مادی نشین بوده است نه سامی نشین که بسیاری نام آن را سامی فرض کرده اند. شهر ارومیه نام کهنش اورمیاته/آرمائیت (محل آمدن موج) بوده است.