نامهایی که به نظر می رسد مغان عهد ساسانی و اشکانی وارد اوستا نموده اند

نام خیون (هونهای سفید) را که در یشتها آمده است، مغان ساسانی می توانستند وارد اوستا کرده باشند. نام خیون به معنی مهاجم و حمله ور می تواند اشاره به توتم گراز (خی مازندرانی) متعلق به هپتالان باشد که در بالای کلاهخود یک شاه هپتالی و در تبر زرین بلخ به عنوان سمبل همسایهٔ شمالی کوشانیها دیده میشود.

حتی نام بِندوَ که در گاثاهای اوستا مخالف آیین زرتشتی آمده است به وضوح یادآور بوندوس معلم مزدکیان است:

نظر به اینکه در اوستای عهد ساسانی نامهای گرهم (رباخوار)، کرپن (نقاش، پیکره کش)، بندو (بُندوس، دانشمند) و کاوی (دانشمند) به ترتیب کلیمیان، مانی و مانویان، مزدک (دانا) و کاهنان بین النهرین منظور شده اند، لذا نام اوسیج (با روغن تدهین شده) مربوط به مسیح/کریستوس (با روغن تدهین شده) و مسیحیان است:

उशिज् m. usij ghee

از دیگر نامهای مشکوک اوستایی کِرِسانی و کِرِسوَزَد (گرشیوز) می باشند که یاد آور نام کراسوس رومی هستند.