معنی کاسی (نیاکان لُران) و لُر

نظر اول:

نام الهه و ایزد قبیله ای کاسیان یعنی الهه کاشیتو (گشتی نانای بابلیان) و ایزد کاششو را با تاک و گیاه پیوند داده اند. نام لُر را هم با گیاه مرتبط دانسته اند. اگر نام قبیلهٔ مادی بودینان را با بوته بسنجیم منظور همین مردمان می گردند:

कुश m. kusha grass

مرکز این منطقه در عهد باستان آریا اوروه (چراگاه نجبا، اوروهٔ پر چراگاه اوستا، سین گیان نقشه های بطلمیوسی، تپه گیان) بوده است.

نظر دوم:

نامهای کاسی و قبیله مادی بوسین و لُر در فارسی و سنسکریت به معنی دارندگان توتم گراز (سمبل ایزد بهرام) به نظر می رسند. چون بر روی یک مُهر باستانی که مربوط به عهدنامه دوستی کاسیان و اوکسی های عیلامی (دارندگان توتم ورزاو، نیاکان بختیاری ها) است کلاهخود رهبر کاسیان دارای سر گراز و کلاهخود رهبر اوکسیان عیلامی دارای سر گاو است (اگر این مُهر جعلی نباشد).

این احتمال هم وجود دارد که نام کاسی به هر دو معنی گیاه و گراز گرفته میشده است.

از سوی دیگر نام بوسین در معنی دانایان و استادان یاد آور نام قبیلهٔ مادی و پارسی ساگارتیان (سنگ کنان، گورانها) است.

در شمار اتحادیهٔ قبایل پارس در سمت جنوب زاگروس از مارافیان و ماسپیان نام برده شده است که نام ماسپی در معنی دارندگان سگان بزرگ یاد آور کوتیان (دارندگان توتم سگ) نیاکان سگوندها و مردم ناحیهٔ باستانی ماسپذان و ایلام (الیپی ها) است.

مارافیان (کشندگان، دارندگان توتم مار) می توانند امردیان عیلام (کشندگان) باشند که نیاکان عیلامی خوزستانی ها به نظر می رسند.

اگر نام لک را به معنی ده هزار بگیریم. آنان از کاسیان و تابعین آنها به شمار می آمده اند چون در اوستا اژی دهاک منطقهٔ کوئیرینت (کرند) که با آگوم کاک رمه شاه بزرگ کاسیان مطابقت می کند دارای لقب بئوراسپ (پادشاه مردم دارندهٔ ده هزار سپاهی= لک) به شمار رفته است.